Dolfijnen en Tempels

We durfden het de jongens bijna niet te zeggen maar om 6 uur in de ochtend werden we verwacht op het strand. Daar klommen we met z'n zessen in een traditionele vissersboot en gingen we de zee op. De opkomst van de zon was prachtig. Maar we waren er voor de dolfijnen. In eerste instantie waren we met een paar bootjes op de zee en speurden we het water af naar scholen dolfijnen. De dolfijnen lieten even op zich wachten en opeens waren er wel heel veel bootjes. Mark telde er 58. Elke keer als er een dolfijn gespot werd ging iedereen achter ze aan en werden ze opgejaagd. Vreselijk. Als dierenliefhebber begon het bloed bij mij te koken. Na steeds aan te geven dat de schipper rustig moest varen kon ik het bijna wel uitschreeuwen toen hij bijna over een dolfijn heen vaarde. Blijkbaar begon hij in te zien dat het beter is om met minder bootjes achter ze aan te gaan en toen kwam het toch nog goed. Twee keer zagen we een hele school dolfijnen bij onze boot omhoog springen en konden we toch nog van deze prachtige dieren genieten maar we hielden er toch wel gemengde gevoelens aan over.

In het hotel zijn we toen gaan eten en aangekomen in de lobby stond daar een breed glimlachende Raka op ons te wachten. Onze eerste chauffeur. Pracht vent. Hij bracht ons naar de lokale markt in Buleleng waar we kennis maakte met een veelvoud aan heerlijke Kruiden en fruit. We kochten wat fruit om ons van onze goede kant te laten zien wat ons vele lieve lachende gezichten opleverde. Leuke foto's gemaakt. Roy scoorde nog een zonnebril en weigerde om af te dingen. Roy is een zoon van zijn moeder. Vindt ook alles zielig en die mensen zijn al zo arn. En onder het mom van Papa betaalt toch dus ik voel het toch niet in mijn portemonnee hoef je ook niet af te dingen.
Na de markt vertrokken we naar de Git Git watervallen die prachtig waren. Wat een natuurgeweld. Prachtig.

Na dit natuurschoon gingen we op weg naar de watertempel Puru Ulun Danu Bratan. Hier brengen rijstboeren uit Bali offers aan Dewi Danu, de godin van de meren en rivieren.

Daarna gingen we naar de Pura Taman Ayun wat zoveel betekent als drijvende tuinen. Dus even genoeg tempels vonden we voor vandaag dus lieten we ons naar ons Hotel brengen. Gelukkig prachtig hotel met waanzinnige kamer die uitkijkt op de rijstvelden. Wij boven met een super mooi terras en de jongens beneden met tuin.

In de avond bezochten we een dans - en muziek voorstelling. Heel leuk om mee te maken zittend op plastic stoeltjes. De voorstelling was nog niet zolang bezig of met een luide klap zakte de vrouw naast Mark door haar stoel. De stoeltjes gingen blijkbaar maar tot 100 kilo want deze Engelse vrouw was een tikkeltje zwaarder. De jongens vonden dit het hoogte punt van de show. Een paar Japanners voor ons hadden ook veel lol met het fotograferen van het kale hoofd van iemand voor hen. Al met al een geslaagde avond.